Geschiedenis

Voorgeschiedenis.
Al enkele jaren worstelt ook onze vereniging met oplopende kosten voor zaalhuur. Met het oog op de toekomst was al menige gedachte uitgegaan naar een eigen gebouw. Het bestuur was actief op zoek en in gesprek met de wethouder van cultuur om mogelijke locaties te inventariseren. Deze mogelijkheden zouden op de ledenvergadering van 1999 besproken worden met de leden. Tot onze grote verrassing kwam één van onze leden, nl. dhr. J. Buikema, met het voorstel om te onderzoeken wat de mogelijkheden zouden zijn om te bouwen op een nog vrij stuk grond in zijn bezit. Deze optie woog niet op tegen de overige suggesties, dus is er op de ledenvergadering besloten om al onze aandacht hierop te vestigen.
Startpunt.
Zo snel mogelijk na de ledenvergadering van 1999 werd er contact gezocht met de wethouder, aangezien er een bestemmingsplan gewijzigd zou moeten worden. Hierbij hoopten wij op de medewerking van de wethouder en zijn ambtenaren. Dit gesprek en vele daarna hielden bij ons de hoop levend dat er mogelijkheden waren. Het duurde echter tot vrijdag 17 december 1999. Wederom was er een gesprek tussen een delegatie van het bestuur (J. Nijmeijer en B. Nijmeijer), dhr. J. Buikema, dhr. Dörfel (ambtenaar) en wethouder Leistra. Tijdens dit gesprek werd er toestemming gegeven om te starten met het bouwen van een gebouw, waarin onze vereniging kan repeteren. Na lange tijd eindelijk duidelijkheid!
Bouwcommissie.
Om alle ontwikkelingen in goede banen te leiden had het bestuur besloten om een bouwcommissie in te stellen. Deze commissie kreeg de opdracht om de totale opzet en ontwikkeling van de bouw te begeleiden. In deze commissie zitten: Jan Buikema, Rienko Mulder, Arend Marissen en Bert Nijmeijer.
Planning.
Al vroeg in januari 2000 treedt de bouwcommissie in overleg met de architect. Ook worden enkele andere verenigingsgebouwen bekeken. Alle geïnventariseerde wensen worden door een architect in een tekening uitgewerkt. Deze belandde zo spoedig mogelijk bij de gemeente, om een procedure te starten voor een wijziging in het bestemmingsplan. Deze procedure nam weer enkele maanden in beslag.
Het eerste gesprek van de bouwcommissie was vooral bedoeld om een ieder van dezelfde informatie te voorzien, zodat er geen spraakverwarringen zouden kunnen ontstaan. De volgende aspecten waren de uitgangspunten voor het verloop van procedure en bouw: Jan Buikema gaat op zijn perceel een hal bouwen. Het perceel ligt achter de Praxis. Helaas mag niet de volledige oppervlakte bebouwd worden i.v.m. algemeen geldende normen. Het bebouwbare grondoppervlak bedraagt 500 m2.
De gemeente verplichtte dhr. Buikema, in het kader van het bestemmingsplan en geldende regels, een hal te bouwen met een verdieping. Zodoende ontstond er genoeg vloeroppervlakte. De hal zal door tussenmuren verdeeld worden. Wilhelmina zou voor een groot deel de gebruiker worden.
De andere delen wil dhr. Buikema proberen te verhuren. Er moesten nog verdere gesprekken gevoerd worden met de gemeente over de definitieve afmetingen.
Wij als verenigingsleden wisten toen al dat wij onze handen uit de mouwen zouden moeten steken bij de afwerking en inrichting van de “kaal-gebouwde” hal.
Bouwkundig advies.
Al spoedig werd er contact gelegd met de bouwkundige Willem Hersevoort, welbekend in Hoogeveen en omstreken. Hij is op zoek gegaan naar mogelijkheden voor eerder omschreven locatie. Hierbij heeft hij de nodige wegen bewandeld om de juiste informatie te krijgen. Ook was dhr. Hersevoort bereidwillig om mee te denken over en mee te kijken naar onze suggesties. Zo is de bouwcommissie op pad geweest om zich te oriënteren op bestaande verenigingsgebouwen. Hierbij is er gezocht naar mogelijkheden voor onze situatie. Vanuit die oriëntatie heeft de bouwcommissie enkele voorstellen op papier gezet.
Indeling.
Om een zo optimaal mogelijke ruimte te creëren, was onze wens een repetitieruimte van minimaal
18 m. x 12 m. x 5.50 m. Verder een aantal bijruimtes zoals: instrumentenberging, keuken, vergader-, kleed-, archief- en uniformruimte, hal, wachtruimte voor ouders, toiletten, multi-functionele ruimte. Ook over de afmetingen zijn de voorkeuren doorgegeven. De volgende stap was om via schetsen, te komen tot een definitieve tekening om deze te kunnen inleveren bij de gemeente, zodat de procedure kon starten.
Voortgang.
In de daarop volgende maanden had menigeen zich gebogen over het mogelijke nieuwe verenigingsgebouw. Enkele leden wisten “praatjes” om te zetten in “daadjes” en hadden inmiddels het een en ander geregeld. Zo konden we via Nico Giethoorn al ong. 84 stoelen uit het ziekenhuis overnemen voor een lage prijs. En dankzij het initiatief van Rienko Mulder en het harde werken van een tiental andere leden hebben we inmiddels een systeemplafond en verlichting kunnen overnemen van het oude pand van de ‘Marskramer’.
Alle overige ideeën en suggesties zijn vervolgens meegenomen door de bouwcommissie en zijn besproken. Tijdens deze besprekingen werd duidelijk dat het niet altijd makkelijk was om onze ideeën te bereiken. Met alle opmerkingen was de architect aan het werk gegaan en de eerste tekening werd 1/2 maart aan de bouwcommissie gegeven.
Deze eerste schets c.q. dit “praatpapier” werd gepresenteerd op de ledenvergadering van maart 2000. De enthousiaste geluiden waren uit vele monden te horen en ook nu weer werden suggesties gegeven. De eerstvolgende vergadering was het duidelijk dat de beschikbare ruimte voor de verdere verhuur te gering was. Ook was duidelijk dat het noodzakelijk was om de begane grond open te stellen voor de verhuur aan anderen. De begane grond is de grootste trekpleister voor mogelijke huurders. Vervolgens zijn meerdere tekeningen gemaakt.
Publiciteit.
Voordat er begonnen kan worden met het bouwen moesten er meerdere huurders gevonden worden om de totale bouw rendabel te maken. Er werd dus actief gezocht naar huurders voor de overige ruimte(n). Hiervoor werd de publiciteit gezocht m.b.v. borden op de locatie en enkele artikelen in de lokale en provinciale kranten.
Planning.
In de maanden april / mei kon er nog geen duidelijke planning gegeven worden. De krant wist wel te melden dat wij in het voorjaar 2001 een eigen verenigingsgebouw zouden hebben. Dit waren echter toegepaste journalistieke vrijheden.
Terugkijken in september 2000.
Lange tijd hadden we gezocht naar deze huurders en soms waren de berichten zeer positief. Vele leden dachten dat gehele proces stil lag. Dit was echter nooit het geval. Achter de schermen werd er constant geprobeerd om verdere huurders binnen te halen. Ook hebben we geprobeerd om alert te blijven op evt. interessante “koopjes”. Zo waren er inmiddels tafels aangeschaft die we overal konden inzetten (bijv. voor vergaderingen) behalve in de repetitieruimte. Jarenlang moesten wij iedere repetitieavond stoelen en tafels verslepen, zowel voor als na de repetitie. Dit wilden we niet weer.
Nieuwe weg.
In januari van het jaar 2001 hadden we als bouwcommissie wederom een vergadering gepland om de verdere plannen te bespreken. Op deze vergadering waren we het met elkaar eens dat het afhankelijk zijn van verdere mogelijke huurder ons te lang duurde. We hebben het bestuur toen voorgesteld om een andere weg in te slaan; een nog meer actieve weg. We wilden in een gesprek met de gemeente mogelijkheden onderzoeken om van eerdere afspraken deels af te stappen. We wilden onderzoeken of het mogelijk was om zelf een gebouw te financieren (dus niet afhankelijk van derden). We wilden verder onderzoeken wat de ervaringen waren van andere verenigingen die zelf gebouwd hadden. Daarnaast wilden we op een tweede spoor zoeken. Misschien was er in Hoogeveen nog wel een ander pand waar we evt. in zouden kunnen (i.s.m. de gemeente). Vanwege het lange wachten en vele onzekere factoren was er op dat moment een tempering in de optimistische geluiden.
Stand van zaken.
Nadat het bestuur hiermee akkoord gegaan was, is er weer veel gebeurd. De gemeente gaf ons toestemming om af te wijken van eerder gemaakte afspraken. Dit betreft het aantal m2 vloeroppervlak. Dit scheelt weer in de financiering van de bouw. Er was 1 medehuurder gevonden die gebruikt zou maken van een deel van de ruimte, zonder dat we elkaar belemmeren.
Voortgang 2001.
We wilden gaan werken met sub-groepen voor de bouw; bv. een groep voor de financiën, organisatieschema, een bouwtechnische groep, etc. Hiervoor zouden mensen benaderd worden. We wisten dat we veel werk zelf zouden moeten doen. Het was de bedoeling dat de bouwaanvraag uiterlijk mei zou uitgaan. Als wij dan onze eigen financiële zaken op orde zouden hebben voor oktober 2001 , kon er in oktober begonnen worden met de bouw. Bij tegenvallende voortgang zou dit anders maart 2002 worden. Het zag er op dat moment naar uit dat we op niet al te lange termijn een eigen repetitieruimte zouden hebben!
Noodzaak van verhuizing.
Nadat het enige tijd had geduurd, was er weer nieuws over de nieuwe repetitie ruimte. In oktober 2001 volgde het nieuws dat de druk opvoerde op de totale procedure. De directie van de huidige repetitieruimte (C.S.G. Roelof van Echtencollege) had ons te verstaan gegeven dat wij na augustus 2002 geen gebruik meer konden maken van de zalen. Door onderwijsvernieuwingen moesten de door Wilhelmina gebruikte ruimtes anders ingezet worden door de school.
Procedure.
De bouwaanvraag was inmiddels uitgegaan in mei 2001 en zat in de bekende “molen”. De definitieve bouwtekening was ter inzage gelegd. Het was duidelijk dat, gezien alle voorbereidingen die nog zouden moeten plaatsvinden, het niet mogelijk zou zijn om eerder dan maart 2002 te beginnen met de bouw van de hal. Voor de totale bouw werden ongeveer 4 maanden gerekend. Hierdoor zouden wij als vereniging er vanaf juni 2002 mogelijkerwijs al in kunnen om de zaal gereed te maken voor gebruik.
Voor een gedegen planning en voorbereiding hier naar toe werd een technische commissie opgericht, die zich zou buigen over de planning van materialen en menskrachten. Ook werd er een klankbordgroep opgericht, die mee zou denken over alle raakvlakken die er zijn bij het beheer van een eigen gebouw. Zij brengen voorstellen naar het bestuur en bouwcommissie en denken mee over mogelijke knelpunten. De bouwcommissie zou blijven bestaan met als taak om een vinger aan de pols te houden en om als vraagbaak voor anderen te fungeren. Zij blijven zorg dragen voor alle aspecten die verwacht en onverwacht aan de orde komen.
Financiën.
Het was voor de leden duidelijk dat het er de toekomende tijd vooral om zou gaan om de benodigde financiën binnen te halen. Er moest nogal geïnvesteerd worden, voordat wij een acceptabele ruimte gerealiseerd zouden hebben. Over deze financiële zorgen en mogelijkheden werden de leden ingelicht op de ingelaste ledenvergadering van woensdag 17 oktober.
Het werd duidelijk dat er een ingelaste ledenvergadering noodzakelijk was om de leden om toestemming te vragen voor het financiële plan. De zaken waren zover gevorderd dat met een grote mate van zekerheid gesteld kon worden dat het plan realiteit zou kunnen worden, als de leden er mee konden instemmen. Op basis van onderzoek en offertes bleek een forse investering nodig om dat te krijgen wat we allemaal wilden. Ook Jan Buikema gaf aan dat hij in maart 2002 wilde beginnen met de bouw. Inmiddels was duidelijk dat Wilhelmina een eigen repetitieruimte kon bemachtigen die geheel naar eigen wensen ingericht zou kunnen worden. Natuurlijk moeten daarvoor vele investeringen gedaan worden. Niet alleen op financieel gebied, maar zeker ook op inzet en hulpvaardigheid.
De bouwcommissie had in samenwerking met het bestuur een begroting gemaakt voor de totale exploitatie van de ruimte. Ook was er uitvoerig gesproken over de mogelijkheden om de financiën te verkrijgen. Er moest in totaal toch een budget van ongeveer f 80.000,– bijeengebracht worden!
De financiële commissie van onze vereniging had i.o.m. het bestuur een aantal acties gepland om geld binnen te halen en om de publiciteit te zoeken met pakkende slogans. Verder werd er druk gewerkt aan een wervingsbrochure om subsidies en fondsen te verkrijgen bij verschillende stichtingen en andere instanties.
Al deze beweegredenen en informatie werd ingepakt en ondersteund met het bijbehorende cijfermateriaal. Dit werd gepresenteerd in modules, offertes en begrotingen. Hierover volgde een uitgebreide toelichting en er werd goed meegedacht vanuit de vergadering. Uiteindelijk kon de vergadering akkoord gaan met de voorgestelde plannen. Men ging niet alleen akkoord, maar men sprak uit om dit ook gezamenlijk en enthousiast op te pakken!
Procedure.
In november bereikte ons het nieuws dat de procedure vertraagd was, omdat de eerder ingediende bouwaanvraag opnieuw ingediend moest worden i.v.m. de geldende regels. Deze vernieuwde aanvraag ging in november 2001 de deur uit. Het duurde echter tot eind februari 2002 voordat wij de bijbehorende melding in de lokale krant terugzagen! Hier gingen vele gesprekken, telefoontjes en mailtjes aan vooraf.
Het zag er naar uit dat we in maart 2002 konden gaan beginnen met de bouw van de hal. Helaas bleek ook dit niet haalbaar dankzij een bezwaarschrift. Dit bezwaarschrift was niet tegen ons plan gericht, maar tegen het gemeentelijke bestemmingsplan. Omdat de gemeente dit bezwaar volgens de regels diende af te werken, werd het gehele plan enorm vertraagd. De werkelijke start van de bouw vond dan ook pas plaats in juni 2002. Dit leverde weer problemen op met het nog bestaande huurcontract met de school. Gelukkig kregen we respijt tot 1 januari 2003.Dit was de definitieve dead-line!
Nadat de aannemer het grootste gedeelte van de hal had staan, zijn we als vereniging begonnen met onze eigen activiteiten. In augustus konden we vieren dat er een officiele 1e steen gelegd kon worden door de wethouder van cultuur, mevr. S. de Haan. In de 3 daarop volgende maanden hebben vele leden vele uren besteed aan de bouw en inrichting van het W.M.C. Door de inzet van iedereen is het gelukt om de dead-line te halen. Vanaf 12 december 2002 konden we repeteren in onze nieuwe repetitieruimte, later gedoopt met de naam W.M.C.
Feiten van het gebouw.
Wij hebben de beschikking over een repetitieruimte van 20 m. x 12,5 m. = 250 m2. Deze ruimte kunnen we natuurlijk ook prima gebruiken voor ledenvergaderingen, jeugdavonden of interne feestavonden. De hal is overdag beschikbaar voor belangstellenden. We krijgen een aantal nevenruimtes voor archief, uniformen, opslag, etc. Ook een ruime berging voor slagwerk en instrumenten in opslag. Verder is er natuurlijk een keuken en zijn er toiletten. Hieruit mag dus ook geconcludeerd worden dat we met elkaar moeten zorgdragen voor onderhoud en schoonmaak in het gebouw!
Op de eerste verdieping is een hal met zicht op repetitieruimte. Hierdoor kunnen supporters evt. boven een blik werpen naar bijvoorbeeld solistenwedstrijden. Ook kunnen ouders hier wachten tot de jeugd weer klaar is met de repetitie. Vanuit deze hal is een grote ruimte te bereiken die in onze wens opgedeeld zal worden in 2 kleinere ruimtes, te gebruiken voor leerlingengroepen of vergaderingen. Het liefst zien wij deze 2-deling door gebruik van een goed isolerende schuifwand (maar dat zal wel prijzig worden……).
Door deze nieuwe repetitieruimte zal er in de toekomst veel veranderen. We kunnen gemakkelijker een extra repetitie plannen, solisten kunnen beter oefenen, we hoeven niet zo veel meer te slepen met tafels en stoelen, etc…. Maar ook andere dingen zullen veranderen. De commissies bestaan meestal uit personen uit alle geledingen. Aangezien er in de toekomst op 3 avonden gerepeteerd zal worden i.p.v. 2 avonden, zal dit gevolgen kunnen hebben voor het plannen van vergaderingen. Op de donderdagavond liep men gemakkelijk even heen en weer van majorettes naar malletband. Dit zal niet meer zo kunnen. En waarschijnlijk nog wel meer gevolgen die nu nog niet genoemd zijn. Vele nieuwe kansen en mogelijkheden! Een mijlpaal voor onze vereniging!
Laten we de schouders eronder zetten en niet afwachten. Alle kleine beetjes helpen, zowel in de financiën als in de praktische handelingen later.
In een later stadium zal er vast weer meer informatie volgen.